Niedawno ze skweru przy ulicy Sikorskiego w Trzciance zniknęło 7 drzew Daglezji. Decyzja o wycince została podjęta ze względu na zły stan roślin który mógł stwarzać zagrożenie dla pieszych oraz samochodów.
Miłośnicy natury mogą być jednak spokojni. W miejscu starych drzew pojawi się siedem nowych Głogów stricta. Jest to niezwykły gatunek wyróżniający się pięknymi kwiatami, owocami i ciekawym pokrojem.
To kolejne nasadzenia w Trzciance. Nowe drzewa i roślinność ozdobna pojawiły się już m.in. na ulicy Wspólnej, Kościuszki i nad jeziorem Logo.
Dla ciekawych czym charakteryzują się wyżej wymienione gatunki, kilka informacji:
Crataegus monogyna 'Stricta' czyli Głóg jednoszyjkowy 'Stricta'
Niewielkie drzewo dorastające do 5-9 m wysokości. Korona początkowo kolumnowa, bardzo wąska i regularna. Wszystkie pędy wyprostowane. W starszym wieku stopniowo rozchylają się na boki, a drzewo przybiera pokrój eliptyczny lub szerokoeliptyczny.
Liście ma niewielkie, 3-5 cm długości, pierzastodzielne, z 3-7 klapami, całobrzegie, klinowate u nasady, ciemnozielone i błyszczące na wierzchu, na spodniej stronie z sinawym odcieniem. Jesienią przebarwiają się na żółto.
Kwiaty średnicy do 1 cm, pojedyncze, białe, zebrane w baldachowate kwiatostany o średnicy 5-6 cm. Kwitnie niezbyt obficie, w drugiej połowie maja. Owoce czerwone, nieliczne, eliptyczne, nieco spłaszczone, o długości do 1,3 cm, pojawiają się we wrześniu. Jest to odmiana znana w Anglii jeszcze przed 1838 rokiem. Odmiana odporna na mróz.
Nie wymagająca co do
rodzaju gleby, rośnie niemal w każdym podłożu, z wyjątkiem bardzo mokrych i bardzo piaszczystych. Tolerancyjna co do pH gleby. Stosunkowo odporna na suszę i warunki miejskie. Preferuje stanowiska słoneczne.
Polecana do parków, zieleni osiedlowej oraz ogrodów przydomowych. Bardzo dobra do nasadzeń miejskich, szczególnie do obsadzania wąskich ulic. Najlepiej wygląda posadzona pojedynczo, w niewielkich luźnych grupach lub w szpalerze. Bardzo dobra do kompozycji z innymi gatunkami i odmianami.
( żródło: encyklopediadrzew.pl )
Daglezja
Osiąga nawet 110 metrów wysokości a średnica pnia do 4,5 metra. W Polsce do 45 metrów wysokości. Pień prosty, kora gruba, czerwonobrązowa. Igły do 3 cm długości, z wierzchu jasnozielone, błyszczące a od spodu z jaśniejszymi paskami woskowego nalotu. Ułożone na gałązkach grzebieniasto. Szyszki brązowe do 10 cm długości osadzone na krótkich trzoneczkach. Szyszki są zielonawe w początkowej fazie rozwoju a następnie brązowieją. Charakterystyczną cechą są ich trójzębne łuski.
Obok sekwoi najpotężniejsze drzewo iglaste. Żyje kilkaset lat. Słabo rożnie na glebach suchych, piaszczystych, ubogich i podmokłych. Jednakże jest bardziej odporna na suszę niż świerk pospolity i jodła pospolita. Podczas surowych zim brunatnieją przemarzające igły i opadają. Mało wytrzymała na zanieczyszczenia miejskie. Rozmnaża się z nasion. Dobrze znosi przesadzanie dzięki obfitemu systemowi korzeniowemu. Odporna na grzyba ale bardzo niszczona przez zwierzynę płową.
( źródło: drzewapolski.pl )
fot. trzcianka.pl
