Jedna z kamer pułapek zainstalowana w lasach Nadleśnictwa Tuczno zarejestrowała przemieszczającą się watahę wilków. W oparciu o monitoring w zachodniej Polsce oraz dane zebrane w ramach regionalnych inwentaryzacji i badań naukowych, obecnie wielkość krajowej populacji wilka można ocenić na około 2000 osobników, a zasięg jego występowania obejmuje wszystkie większe kompleksy leśne na wschód od Wisły, całe Karpaty oraz większość lasów zachodniej Polski, w tym lasy północnej Wielkopolski i południowo-wschodniej części województwa zachodniopomorskiego.
Wilk jest ssakiem należącym do rzędu drapieżnych.
Jest bezpośrednim przodkiem psa, jednak wygląda inaczej, niż większość współczesnych ras psów. Ma sylwetkę maratończyka, z wąską klatką piersiową, chudym zadem oraz długimi kończynami. Umożliwia mu to wytrwały chód, a w razie konieczności szybki, długodystansowy bieg. Ogon wilka jest puszysty i zakończony ciemnymi włosami, swobodnie zwieszony sięga do stawu skokowego tylnych łap. Głowa jest duża, z szerokim czołem, długim pyskiem, skośnie ustawionymi miodowo-żółtymi oczami i sterczącymi, stosunkowo krótkimi uszami. Masa ciała dorosłych samców to ok. 40-45 kg, a samic średnio 35 kg.
W roku 1995 wilki zostały objęte ochroną w części Polski, a od 1998 są chronione w całym kraju. W uzasadnieniu do tej decyzji, podkreślono pozytywną rolę drapieżników w utrzymaniu równowagi ekologicznej w lasach.
