Od lat zaniedbany, niszczejący budynek psuł wizerunek miasta. Wybudowany w 1871 r. dworzec był niegdyś ważnym węzłem kolejowym w Prusach Zachodnich. Podczas II wojny światowej duża część infrastruktury została zniszczona, ale prawie do końca XX w. budynek tętnił życiem.
- Tu było pięknie. Był bar mleczny. Nawet dzieci przychodziły, jak mamuśka pojechała do pracy, zjeść coś. Była kasa biletowa i telefony. Ekspedycja towarowa, jeszcze tablica tutaj jest. Tu było wszystko. I biura były na kolei tutaj. Podliczali pensje kolejarzom miejscowym - wspomina Irena Tyborska, była pracownica PKP w Złotowie.
Proces przejęcia budynku przez samorząd trwał tak długo, bo Polskie Koleje Państwowe kilkakrotnie zmieniały warunki umowy. Przed przejęciem dworca miasto pozyskało znajdujące się w pobliżu stacji pomieszczenia gospodarcze i park. Budynek ma ponad 500 metrów kwadratowych. Urzędnicy zastanawiają się jeszcze, kto będzie zarządzał pokolejową nieruchomością. Zgodnie z umową z PKP, w budynku musi pozostać kasa biletowa oraz poczekalnia. Co z pozostałymi pomieszczeniami? Jeszcze nie wiadomo.
Budynek jest zabytkowy, więc podlega nadzorowi wojewódzkiego konserwatora zabytków. Na początek miasto musi zabezpieczyć przeciekający dach.
